Mikołaj z Kuzy
 
Encyklopedia PWN
Mikołaj z Kuzy, Nicolaus Cusanus, Mikołaj Kuzańczyk, właśc. Nicolaus Krebs Wymowa, ur. 1401, Kues (Cusa) nad Mozelą, zm. 11 VIII 1464, Todi (Włochy),
niem. filozof i teolog;
od 1448 kardynał, od 1450 biskup Brixen; w konfliktach kośc. początkowo rzecznik koncyliaryzmu, później stronnictwa przeciwnego; w swym gł. dziele De docta ignorantia (1440) wysunął koncepcję wiedzy ludzkiej jako z natury względnej, złożonej i przybliżonej, podczas gdy Prawda jest absolutna, prosta i jedyna; w Bogu istnieje jedność przeciwieństw (coincidentia oppositorum), postrzegana tylko przez intuicję; domagał się odrzucenia arystotelesowskiej zasady sprzeczności; głosił koncepcję szczebli poznania, najwyższą wartość poznawczą przyznając intuicji; sformułował wiele cennych spostrzeżeń kosmologicznych, astr. i geogr., ok. 1450 wykonał mapę środkowej Europy z bogatą treścią dotyczącą ówczesnych ziem pol.; wywarł wpływ na rozwój panteizmu (G. Bruno) oraz nauk mat.-przyrodniczych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia