Międzynarodowa Konfederacja Związków Zawodowych
 
Encyklopedia PWN
Międzynarodowa Konfederacja Związków Zawodowych, ang. International Trade Union Confederation (ITUC), fr. Confédération syndicale internationale (CSI),
międzynar. organizacja związków zaw., zał. 1 XI 2006;
powołana na kongresie w Wiedniu przez związki zaw., należące do rozwiązanych dzień wcześniej: Międzynarodowej Konfederacji Wolnych Związków Zawodowych i Światowej Konfederacji Pracy; skupiła związki bliskie różnym nurtom ideowym (socjalist., socjaldemokr., chrześc.-demokr., prócz komunist. i postkomunist.), łącznie 311 organizacji (ze 155 państw i terytoriów), liczących ok. 175 mln czł. (z Polski — NSZZ „Solidarność” i OPZZ); gł. zadaniem ITUC jest obrona i rozszerzanie praw pracowniczych oraz działanie na rzecz poprawy warunków życia i pracy pracowników i ich rodzin; metodami działania — rozwijanie międzynar. współpracy związkowej, organizowanie kampanii ogólnoświat., aktywna obecność w instytucjach międzynar.; ma status obserwatora przy Radzie Ekon.-Społ. ONZ; siedziba w Brukseli.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia