Liebig Justus
 
Encyklopedia PWN
Liebig
[lị:bıś]
Justus von Wymowa, ur. 12 V 1803, Darmstadt, zm. 18 IV 1873, Monachium,
chemik niemiecki; pierwszy chemik organik, pionier chemii rolnej.
1824–50 profesor uniwersytetu w Giessen, od 1850 — uniwersytetu w Heidelbergu, a od 1852 — uniwersytetu w Monachium; od 1860 członek i prezes Bawarskiej Akademii Nauk; 1831 opracował metody analizy elementarnej, udoskonalił technikę laboratoryjną, 1856 stwierdził redukujące właściwości glukozy, przeprowadził syntezę wielu związków organicznych (m.in. 1831 chloroformu, 1835 aldehydu octowego); badał przemianę materii u roślin i zwierząt; sformułował i udowodnił teorię mineralną odżywiania się roślin (Chemia w zastosowaniu do rolnictwa i fizjologii 1840, wydanie polskie 1846) i tym samym przyczynił się do rozpowszechnienia nawozów mineralnych; autor prawa minimum (Liebiga prawo minimum).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia