Kulaśekhara Warman
 
Encyklopedia PWN
Kulaśekhara Warman, żył prawdopodobnie na przeł. IX i X w.,
dramatopisarz indyjski, tworzący w sanskrycie;
władca królestwa ze stolicą w Mahodajapuram (ob. Tiruwańćikulam, Kerala); znawca klas. teatru indyjskiego; dla teatru świątynnego kudijattam napisał 2 sztuki (do dziś grane) odwołujące się do epizodów z eposu Mahabharata; Subhadhara-Dhanańdźaja — przedstawia miłość Ardźuny (Dhanańdźaja) i Subhadry, siostry boga Kryszny; początkowy fragment drugiego aktu sztuki stał się inspiracją do powstania formy teatr. nangjar kuttu (występują tylko kobiety) sławiącej dzieje Kryszny; dramat Tapati-Sanwarana opisuje miłość córki boga Słońca oraz władcy Hastinapury; K.W., wraz ze swoim ministrem Tolanem, zreformował teatr kudijattam, m.in. rozbudowując rolę wesołka widuszaki i tworząc dla niego specjalną formę teatr. (ćakjar kuttu); przypisuje mu się także autorstwo utworu prozą Aśćarjamańdźari [‘cudowna gałązka kwiatów’] oraz poematu ku chwale Kryszny Mukundamala [‘girlanda (strof) ku czci Mukundy’].
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia