Kripo, niem. Kriminalpolizei
formacja policyjna III Rzeszy;
[‘policja kryminalna’],
Kripo
Encyklopedia PWN
podstawy prawno-organizacyjne dla K. stworzyły dekrety z VI 1936: o ustanowieniu Reichsführera SS i szefa policji niem. oraz o podporządkowaniu K. szefowi Sipo i SD (Sicherheitspolizei und Sicherheitsdienst), a także z VII 1937 o podporządkowaniu K. w krajach niem. Urzędowi Policji Kryminalnej Rzeszy, który 1939, po utworzeniu Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA), został włączony w jego skład jako dep. V i stanowił jednostkę nadrzędną (dokonywał analiz, udzielał fachowych instrukcji) nad terenowymi urzędami i placówkami K. — te były podporządkowane, wraz z Sipo i SD, terenowym dowódcom SS i policji. W III Rzeszy i na terenach okupowanych walka z przestępczością stawała się okazją do akcji terrorystycznych; K. często stosowała areszt prewencyjny w stosunku do osób uznanych w kręgach nazistów za kryminogenne i miała znaczny udział w osadzaniu ich w więzieniach i obozach; od 1940 K. zajmowała się również ściganiem zbiegłych jeńców wojennych, więźniów i robotników przymusowych; funkcjonariusze K. wchodzili w skład Einsatzgruppen oraz specjalnych grup pościgowych.
