Kossak Juliusz
 
Encyklopedia PWN
Kossak Juliusz, właśc. Fortunat J. Kossak, ur. 29 X 1824, Nowy Wiśnicz k. Bochni, zm. 3 II 1899, Kraków,
ojciec Wojciecha, malarz, rysownik i ilustrator;
znakomity akwarelista, piewca stanu szlacheckiego; podróżując po Wołyniu, Podolu i Ukrainie malował stadniny, polowania i podobizny koni; 1853–56 przebywał w Warszawie, od 1856 w Paryżu; 1861 wrócił do kraju, 1862–68 kier. artyst. „Tygodnika Ilustrowanego”; 1867–68 w Monachium i Paryżu, od 1869 w Krakowie; 1872–73 w Monachium pracował z J. Brandtem; od 1872 czł. AU; malował sceny batalistyczne, hist.-rodzajowe, rodzajowe oraz jeźdźców w ujęciu portretowym; gł. tematem jego prac był koń; gł. dzieła: Mohort prezentujący stadninę (1858), Wyjazd na polowanie (1876), Odsiecz Smoleńska (1879), ilustracje m.in. do poematów W. Pola i Trylogii H. Sienkiewicza; cykle z historii poszczególnych rodzin (np. Fredrów, Gniewoszów).
Bibliografia
H. MASŁOWSKI Juliusz Kossak, Warszawa 1985.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kossak Juliusz, Myśliwy z ogarami, 1868 — Muzeum Sztuki, Łódźfot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia