Konstytucja mała

Konstytucja mała 1992,

Ustawa konstytucyjna z 17 X 1992 o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym; tymczasowy akt konstytucyjny regulujący ustrój, funkcje i kompetencje sejmu i senatu (legislatywa) oraz prezydenta i rządu (egzekutywa) oraz określający podstawowe zasady samorządu terytorialnego do czasu uchwalenia nowej Konstytucji RP.

Konstytucja mała uchyliła konstytucję z 1952, pozostawiając w mocy niektóre jej fragmenty, m.in. rozdziały (znowelizowane wcześniej) o podstawowych zasadach ustroju, prawach i wolnościach obywateli, sądownictwie; utrzymała w mocy (wprowadzoną 1989) 2-izbowość parlamentu; prezydent, wybierany w wyborach powszechnych na 5-letnią kadencję, był głową państwa, nacz. zwierzchnikiem sił zbrojnych, miał prawo inicjatywy ustawodawczej, mógł odmówić podpisania ustawy (sejm mógł tę odmowę odrzucić większością 2/3 głosów), w określonych wypadkach mógł rozwiązać sejm przed upływem kadencji; powoływał rząd, który musiał uzyskać od sejmu wotum zaufania; w wypadku nieuzyskania go sejm mógł wybrać własny skład rządu, jeśli nie był w stanie tego dokonać, prezydent mógł powołać tzw. gabinet prezydencki i rozwiązać sejm. Sejm mógł wyrazić rządowi lub poszczególnym ministrom wotum nieufności i jeśli jednocześnie dokonał wyboru nowego rządu, to obowiązkiem prezydenta było jego powołanie.