Kondracki Jerzy, ur. 1 XI 1908, Warszawa, zm. 13 IV 1998, k. Villach (Austria),
geograf geomorfolog; twórca nowych metod w regionalizacji fizycznogeograficznej.
Kondracki Jerzy
Encyklopedia PWN
fot. J. Marcinkowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Od 1954 profesor Uniwersytetu Warszawskiego (dyr. Inst. Geografii); 1960–76 czł. Komisji Atlasów Nar. Międzynar. Unii Geogr.; 1959–68 przewodniczący Pol. Tow. Geogr.; czł. honorowy pol. i zagr. towarzystw geogr.; prace z geomorfologii, hydrologii, geografii fiz. Polski i metodologii geografii fiz. regionalnej; autor podziału Polski i obszarów sąsiednich na regiony fizycznogeogr.; gł. prace: Studia nad morfologią i hydrografią Pojezierza Brasławskiego (1938), Uwagi o ewolucji morfologicznej Pojezierza Mazurskiego (1952), Geografia fizyczna Polski (1965, wyd. 6 1988), Podstawy regionalizacji fizycznogeograficznej (1969, wyd. rozszerzone 1976), Polska Północno-Wschodnia (1972), Regiony fizycznogeograficzne Polski (1977), Karpaty (1978), Geografia Polski. Mezoregiony fizycznogeograficzne (1994), Geografia regionalna Polski (1998).
