Keats John

fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Keats

[ki:ts]

John , ur. 31 X 1795, Londyn, zm. 23 II 1821, Rzym,

poeta angielski.

Jeden z czołowych przedstawicieli ang. romantyzmu; debiutował tomem Poems (1817), zawierającym m.in. manifest poet. Sleep and Poetry, w którym występował przeciwko neoklas. konwencjom w poezji; pisał sonety, ballady, ody (najsłynniejsze: Oda do słowika, Do urny greckiej, Do jesieni), poematy osnute na motywach antycznych (Endymion, Hyperion, Lamia) i średniow. (Isabella, Wigilia Św. Agnieszki); wyznawca ideału piękna pojmowanego sensualistycznie, a jednocześnie z melancholijnym przekonaniem o jego kruchości i przemijalności, zadziwiał niezwykłą rozmaitością form, plastyką opisu, subtelną kolorystyką i muzycznością wiersza; oddziałał silnie na prerafaelitów; pierwsze pol. przekłady jego utworów autorstwa J. Kasprowicza; Poezje wybrane (1962).