Kanadyjczycy,
naród pochodzenia imigracyjnego kształtujący się w granicach Kanady;
Kanadyjczycy
Encyklopedia PWN
28,6 mln (1994); K. dzielą się na trzy wyraźnie odrębne segmenty etnokulturowe: 1) Anglokanadyjczycy (ok. 40%) — wywodzą się z różnych fal imigrantów z Wysp Brytyjskich przybywających do Kanady od XVIII w., posługują się językiem angielskim i kultywują tradycje anglosaskie; 2) Frankokanadyjczycy (ok. 27%) — potomkowie przybyszów z Normandii i Bretanii kolonizujących wschodnią Kanadę od XVII w., używają języka francuskiego, zamieszkują przede wszystkim prowincje Quebec, wschodnie Ontario i Nowy Brunszwik, są to w znacznym stopniu katolicy i ludzie nadal mocno kultywujący francuskie tradycje kulturowe; wśród tej grupy bardzo silne są tendencje separatystyczne i hasła powołania własnego państwa; 3) przybywajacy do Kanady od XIX w. imigranci z Europy (Niemcy, Ukraińcy, Skandynawowie, Polacy, Żydzi, Węgrzy, Włosi, Grecy, Portugalczycy), a ostatnio także rosnąca liczba wychodźców z Azji, Karaibów i Ameryki Łacińskiej, którzy w procesie asymilacji w dużej mierze integrują się z segmentem angielskojęzycznym zwiększając przewagę ludności angielskojęzycznej nad francuskojęzyczną; w polityce etnicznej Kanady dominują zasady wielokulturowości mające harmonizować stosunki między poszczególnymi grupami o odmiennym etnicznym pochodzeniu.
