Kamerun. Warunki naturalne

Kamerun. Warunki naturalne.

Prawie całą powierzchnię Kamerunu stanowi wyżyna zbud. ze skał krystal.; na południowym wschodzie płaskowyż (300–500 m), w części zachodniej i środkowej wyż. Adamawa (1000–1500 m) z oddzielnymi górami wulk. (do 2000 m); na północy wyżyna opada stopniami ku Kotlinie Czadu; wzdłuż wybrzeży aluwialna nizina (szer. do 150 km) z estuariami rzek i lagunami; w północnej części wybrzeża, ponad powierzchnię nizinną wznosi się wulk. masyw Kamerunu (wys. 4070 m). Klimat od równikowego wybitnie wilgotnego, monsunowego w części południowej i na wybrzeżu do podrównikowego suchego na samej północy; średnia temperatura miesięczna na wyżynnym południu 22–25°C, na wybrzeżu 24–27°C, na północy 24–33°C; średnia roczna suma opadów wzrasta od 300–500 mm na północy, 1200–2000 mm w części środkowej do 4000 mm na wybrzeżu; na zachodnich i południowo-zachodnich zboczach Kamerunu opady roczne do 10 000 mm — jedno z najbardziej deszczowych miejsc na Ziemi; czas trwania pory deszczowej wydłuża się ku południowi, na północy występuje gł. latem (zwłaszcza w sierpniu); w części południowej opady całoroczne z maksimum wiosną i jesienią. Liczne, zasobne w wodę rzeki należą do zlewiska O. Atlantyckiego (największe: Sanaga i Nyong) i zlewni jez. Czad (dolny bieg Szari z Logone); liczne progi i wodospady ograniczają żeglugę do ujściowych odcinków rzek. Lasy zajmują 52% pow. kraju; w południowej części wilgotne lasy równikowe, przechodzące ku północy w sawanny z lasami galeriowymi w dolinach rzek; nad jez. Czad suche sawanny z niskimi akacjami; wzdłuż wybrzeża namorzyny; w najwyższym piętrze masywu Kamerunu występuje uboga roślinność alpejska. W Kamerunie istnieje 13 parków nar. (największe Faro, Benue, Bouba Ndjida) i wiele innych obszarów chronionych, które zajmują łącznie ponad 20 tys. km² (ok. 4% pow. kraju).

Adamawa, wioska na wyżynie (Kamerun)