Jemen. Warunki naturalne
 
Encyklopedia PWN
Jemen. Warunki naturalne.
Powierzchnia wyżynno-górzysta; na zachodzie i południowym zachodzie — masywy gór zrębowych z licznymi wygasłymi wulkanami (Dżabal an-Nabi Szuajb, 3760 m, najwyższy szczyt Jemenu), na wschodzie — płaskowyż Hadramaut, na północy — pustynia Ar-Rub al-Chali; wzdłuż wybrzeża wąski pas nizin, m.in. niz. Tihama nad M. Czerwonym; liczne rafy koralowe, zwłaszcza na wybrzeżu M. Czerwonego i Zat. Adeńskiej. Klimat zwrotnikowy kontynent. suchy, na wybrzeżu i w północnej części — skrajnie suchy; średnia temp. w styczniu od ok. 25°C na wybrzeżu do ok. 13°C w górach, w lipcu, odpowiednio od 33°C do ok. 20°C; średnia roczna suma opadów na wybrzeżu 50–80 mm, w górach 400–700 mm. Uboga sieć rzeczna; na zachodzie, w górach, nieliczne rzeki stałe, na pozostałym obszarze suche doliny (wadi), najdłuższa (ok. 240 km) Wadi Hadramaut (w dolnej części jest zw. Wadi al-Masila). Roślinność przeważnie pustynna, w górach kolczasta sawanna, suche zarośla oraz roślinność stepowa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia