Jay
amer. polityk, dyplomata, prawnik;
[dżeı]
John, ur. 12 XII 1745, Nowy Jork, zm. 17 III 1829, Bedford (stan Nowy Jork),
Jay John
Encyklopedia PWN
podczas wojny o niepodległość Stanów Zjedn. delegat 1775–76 do II Kongresu Kontynentalnego, 1778–79 jego przewodn.; 1780–82 poseł w Hiszpanii, 1782 czł. komisji negocjującej w Paryżu warunki traktatu pokojowego z Wielką Brytanią, podpisanego 1783; 1784–89 sekr. spraw zagr.; 1787 uczestnik konwencji konstytucyjnej, czł. stronnictwa federalistów; zwolennik konstytucji 1787, zabiegał o jej ratyfikację — współautor (z J. Madisonem i A. Hamiltonem) esejów polit. (wyd. 1788 w tomie The Federalist) broniących jej zasad; 1789–94 pierwszy przewodn. Sądu Najwyższego; 1794 zawarł z Wielką Brytanią tzw. układ Jaya, regulujący m.in. sprawę amer. długów i wzajemnych stosunków handl.; 1795–1801 gubernator stanu Nowy Jork.
