Jan z Damaszku
 
Encyklopedia PWN
Jan z Damaszku, Jan Damasceński, święty, ur. ok. 650, zm. ok. 749,
pisarz chrześc., teolog, poeta;
Ojciec i Doktor Kościoła; przed 700 został mnichem w klasztorze Św. Saby k. Jerozolimy i kapłanem; jako ostatni teolog staroż. Kościoła zyskał sławę dzięki traktatowi dogmatyczno-filoz. Źródło wiedzy (jego 3 część w wyd. pol. Wykład wiary prawdziwej 1969 jest syntezą nauki ojców gr.) oraz 3 mowom apologetycznym w obronie świętych obrazów; mowy te stanowią teoret. podstawę kultu ikon i relikwii; pisał również hagiografie i kanony jutrzni; także prawdopodobny autor najbardziej poczytnego w średniowieczu romansu Żywot Barlaama i Jozafata (Barlaam i Jozafat).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia