Istria

Istria, Istra,

półwysep w Chorwacji, Słowenii i Włoszech, pomiędzy zatoką: Triesteńską na północnym zachodzie a Rijecką na wschodzie (Morze Adriatyckie);

powierzchnia około 4 tysiące km²; górzysta (najwyższy szczyt Učka, 1396 m); w części północno-wschodniej rozwinięte zjawiska krasowe; brzeg wschodni wysoki i stromy; liczne zatoki; klimat śródziemnomorski; główne rzeki: Dragonja, Mirna, Raša; zarośla typu sziblak, w górach lasy (głównie dębowe); uprawa zbóż, winorośli, oliwek; hodowla bydła; wydobycie węgla kamiennego (zagłębie Raša), boksytów, soli z wody morskiej; turystyka; liczne kąpieliska (największe Opatija); główne miasta: Triest, Pula, Koper.

Historia.

W starożytności zamieszkana przez plemiona iliryjskie; od II w. p.n.e. pod władzą Rzymu, od 538 n.e. — Bizancjum; w końcu VI w. środkową część Istrii opanowali Słowianie, którzy zasymilowali ludność miejscową; od VIII w. w królestwie Franków; następnie obiekt rywalizacji ościennych państw; w XV w. podzielona między Austrię i Wenecję; 1797 (Campo Formio) część wenecka przyłączona do Austrii; 1809–15 w składzie Prowincji Iliryjskich; od 1920 (Rapallo) prawie cała Istria w posiadaniu Włoch; 1947 przyznana Jugosławii bez części północno-zachodniej, przyłączonej do Triestu; 1954 Triest otrzymały Włochy, a przylegające do niego terytoria — Jugosławia.

Pula, renesansowy ratusz i świątynia Augusta