Iktinos
 
Encyklopedia PWN
Iktinos, żył w V w. p.n.e.,
architekt gr.; działał w 2. poł. V w. p.n.e. w Atenach i na Peloponezie;
wybitny praktyk i teoretyk budownictwa doryckiego; wykonał projekt Partenonu (wspólnie z Kallikratesem) na Akropolu ateńskim, najdoskonalszej świątyni gr. w porządku doryckim; autor zaginionego traktatu (ok. 438 p.n.e.) o jej proporcjach i iluzjach opt.; twórca unikatowej świątyni Apollina Epikuriosa w Bassaj (dorycki dipteros — 14,48 × 38,24 m; ok. 420 p.n.e.), jednej z najpiękniejszych na Peloponezie; inicjator kolejnej przebudowy (zrealizowanej częściowo) Telesterionu (ok. 440 p.n.e.) w Eleusis; dzieła Iktinosa cechowała wielka inwencja i nowatorstwo, zwłaszcza w rozwiązaniach wnętrz, m.in. stosowanie elementów jońskich (Partenon), a nawet jońskich i korynckich (świątynia Apollina).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Ateny, Partenon, świątynia Ateny Partenos na Akropolu, 448–438 p.n.e. (Grecja)fot. L. Zielaskowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia