Hulanicka Halina, ur. 18 X 1899, Kijów, zm. 21 I 1975, Warszawa,
tancerka;
Hulanicka Halina
Encyklopedia PWN
debiutowała 1922 na scenie warsz. Teatru Polskiego, następnie do 1939 występowała z recitalami tańców (zawsze we własnych układach choreograf., do których sama dokonywała wyboru muzyki) w kraju i za granicą; artystka o wszechstronnych możliwościach tanecznych, interesowały ją szczególnie tańce egzotyczne (np. z Indii, Kambodży, staroż. Egiptu), tańce hiszp. oraz pol.; do najwybitniejszych jej tańców należały m.in. Le plus que lente z muzyką C. Debussy’ego, Meduza z muzyką C. Scotta; wykonywała też wiele tańców groteskowych i parodystycznych, np. Lalka i Pierrot, Mechaniczna markiza; od 1921 wieloletnia praca pedag. (Inst. Reduty, warsz. szkoły baletowe, 1951–59 kier. artyst. Państw. Liceum Choreograf. w Sosnowcu).
