Henryk VI
 
Encyklopedia PWN
Henryk VI, z dyn. Hohenstaufów, ur. 1165, Nijmegen (niem. Nimwegen), zm. 28 IX 1197, Mesyna,
król niemiecki od 1190, cesarz rzymsko-niemiecki od 1191, syn Fryderyka I Barbarossy.
Jako mąż Konstancji, dziedziczki Królestwa Sycylii, opanował je po kilkuletniej walce z kandydatem papieskim, Tankredem; dążąc do osiągnięcia zwierzchnictwa cesarzy nad światem chrześcijańskim, m.in. zmusił do hołdu lennego schwytanego podstępnie 1192 Ryszarda Lwie Serce, przyjął hołdy królów Cypru i Armenii; zmarł w czasie przygotowań do krucjaty.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Henryk VI, koronacja na króla rzymskiego, miniatura w Res Siculae et Liber ad honorem Augusti, Petrusa de Ebulo, koniec XII w.fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia