Grodziec
 
Encyklopedia PWN
Grodziec,
dzielnica w północno-zachodniej części Będzina (woj. śląskie), u podnóża wapiennego wzgórza Góra Świętej Doroty, oddzielona od starego Będzina drogą szybkiego ruchu Warszawa–Katowice;
od 1795 w zaborze pruskim, od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; od XIX w. rozwój przemysłu (kopalnie węgla, od 1857 cementownia — najstarsza w Polsce); prawa miejskie 1951; 1975 włączony do Będzina. — Kopalnia Węgla Kamiennego „Grodziec” (w likwidacji); osiedle mieszkaniowe; tereny wypoczynku świątecznego; na Górze Św. Doroty skocznia i wyciąg narciarski; pałac (1835–36, F.M. Lanci), park krajobrazowy (1880, W. Kronenberg); na Górze Św. Doroty kościół filialny (ok. 1653).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia