Gotlandia
 
Encyklopedia PWN
Gotlandia, Gotland,
wyspa szwedzka, największa na właściwym M. Bałtyckim;
dł. 125 km, szer. do 50 km, pow. 3,0 tys. km2; 57 tys. mieszk. (2010); nizinna; lasy iglaste; hodowla bydła; uprawa owsa, żyta, ziemniaków; przemysł cementowy, spoż.; rybołówstwo; turystyka; gł. m. — Visby.
Historia. W I tysiącl. n.e. ważny ośrodek handlu bałtyckiego prowadzonego przez miejscowych chłopów-kupców; od IX w. związana ze Szwecją (ściślej uzależniona od niej od ok. 1280), w XI w. schrystianizowana; napływ w XI–XII w. kupców niem. Hanzy (gł. do m. Visby) był przyczyną konfliktów wewn., które — przy jednoczesnym wzroście pozycji Lubeki i Rygi — spowodowały, że G. traciła na znaczeniu; 1361 zdobyta przez Danię; 1398–1408 we władaniu zakonu krzyżackiego, 1438–49 — Eryka Pomorskiego; pokojem w Brömsebro (1645) przekazana przez Danię Szwecji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia