Gonzaga
 
Encyklopedia PWN
Gonzaga
[gondzạga],
wł. ród arystokratyczny;
panujący w Mantui (1328–1707), Montferrat (1536–1708) i Guastalla (1539–1746); od XIV w. hrabiowie, od XVI — książęta; m.in. Francesco II, władca Mantui 1484–1519, wódz okresu wojen wł. (1495 pokonał fr. króla Karola VIII, później walczył na zmianę po stronie Wenecji, Francji i papieża Juliusza II), mąż Isabelli d’Este, mecenas literatury i sztuki; jego synowie: Federigo (1500–40), otrzymał 1530 od ces. Karola V tytuł książęcy, a następnie księstwo Montferrat; Ercole (1505–63), kardynał, mecenas literatury i sztuki, przewodniczył obradom na soborze trydenckim; Fernante (1507–57), dow. wojsk Karola V we Włoszech, Francji i Flandrii, otrzymał księstwo Guastalla; z rodu G. pochodziła pol. królowa Ludwika Maria.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Tycjan, Fryderyk II Gonzaga, 1524 — Museo del Prado, Madryt fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia