Giżycko

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Giżycko,

miasto powiatowe w województwie warmińsko-mazurskim, w środkowej części Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, nad jez.: Niegocin, Kisajno i Tajty, oraz łączącymi je kanałami.

Ludność miasta: ogółem — 29,3 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 2 095,4 os/km² (2019)

Powierzchnia: 14 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 21°46′E, szerokość geograficzna: 54°02′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1612 (1576?)

Oficjalne strony WWW: www.gizycko.pl

stary gród obronny Prusów; 1340 Krzyżacy zbudowali tu zamek; wokół niego osadnictwo pol. z Mazur i Mazowsza, osada Lötzen (pol. Lec); prawa miejskie 1612 (1576?); po 1466 pozostało pod władzą zakonu krzyżackiego; od 1525 w Prusach Książęcych, dzieliło ich losy polit.; od XVI w. ośr. reformacji; germanizacja ludności; 1657 spalone przez Tatarów; od 1844 budowa twierdzy; w XIX w. ośr. polskości (m.in. druki i czasopisma w języku pol.); po plebiscycie 1920 pozostało w Niemczech; od 1945 w Polsce pod nazwą Łuczany, od 1946 pod obecną nazwą; 1818–1975 i od 1999 siedziba powiatu. Duży ośr. turyst.-wypoczynkowy; największy w Polsce ośr. turystyki wodnej; centrum żeglarstwa i sportów wodnych; port pasażerski i siedziba Żeglugi Mazurskiej; drobny przemysł spoż. (mleczarnia, przetwórnia ryb), stocznia remontowa; zamek (XIV–XVI w., częściowo przebudowany 1614), zachowane skrzydło z późnorenes. szczytami. W pobliżu Giżycka ścisły rezerwat Perkuny.