Fundusz Obrony Narodowej
 
Encyklopedia PWN
Fundusz Obrony Narodowej (FON),
fundusz specjalny przeznaczony na wydatki i inwestycje wojskowe, utworzony na mocy dekretu prezydenta I. Mościckiego IV 1936;
podlegał Ministerstwu Spraw Wojskowych; gromadzony z darów instytucji i osób prywatnych, dotacji skarbu państwa, która 1937–40 miała wynieść 1 mld zł (znaczną część zamierzano uzyskać z pożyczki zaciągniętej 1936 przez rząd polski u rządu francuskiego) oraz ze sprzedaży wojskowych ruchomości i nieruchomości; od V 1939 łączna kwota wpłat i darów rzeczowych na FON wynosiła 37,7 mln zł; IX 1939 część FON została wywieziona za granicę. W czasie II wojny światowej kontynuowano zbiórkę darów głównie wśród Polonii amerykańskiej i kanadyjskiej; po wojnie większość darów rzeczowych wróciła do kraju; na mocy ustawy z 1949 FON został zniesiony; złote dary FON (ok. 208 kg) przekazano 1947 w Londynie przedstawicielom władz krajowych i do III 1948 pozostawały w depozycie Ministerstwa Skarbu w Ekspozyturze Skarbu Emisyjnego w Warszawie; XI 1951 ok. 122 kg przekazano do przetopu, pozostała część, będąca w dyspozycji Kancelarii Cywilnej Prezydenta (przewodniczący Rady Państwa), została sprzedana za pośrednictwem Desy i Jubilera lub oddana nieodpłatnie Muzeum Narodowemu; srebrne dary FON znajdują się obecnie na Zamku Królewskim w Warszawie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia