Edward

Edward, zw. Czarnym Księciem, ang. Edward the Black Prince, z dynastii Plantagenetów, ur. 15 VI 1330, Woodstock (Anglia), zm. 8 VI 1376, Westminster,

wódz ang., ks. Walii od 1343 i Akwitanii 1362–72, syn Edwarda III, ojciec Ryszarda II, brat m.in. Jana z Gandawy i Edmunda z Langley;

wsławił się w walkach przeciw Francji w wojnie stuletniej (1337–1453); 1346 odznaczył się w bitwie pod Crécy; 1356 pod Poitiers pokonał i wziął do niewoli Jana II Dobrego; 1367 udzielił pomocy królowi Kastylii, Piotrowi I Okrutnemu, przeciw wspieranemu przez Francję pretendentowi Henrykowi Trastámara, którego zwyciężył w bitwie pod Nájerą; jego rządy w Akwitanii doprowadziły do wybuchu 1368 buntu fr. poddanych; 1370 zdobył Limoges (nakazał je zniszczyć i wymordować mieszkańców); chory, 1371 wrócił do Anglii.