Edmund z Langley
książę Yorku od 1385, syn króla Anglii Edwarda III;
[e. z lạ̈ŋli],
założyciel linii Yorków dyn. Plantagenetów, ur. 5 VI 1341, King’s Langley (Anglia), zm. 1 VIII 1402, tamże,
Edmund z Langley
Encyklopedia PWN
od 1359 uczestniczył w kampaniach ojca, a później brata, Edwarda Czarnego Księcia, we Francji i Kastylii; 1375 dowodził w walkach o Bretanię; po 1377 popierał Ryszarda II, 1394–95 i 1399 sprawował regencję podczas wypraw króla do Irlandii; 1399, po krótkiej próbie przeciwstawienia się pretendentowi do tronu, Henrykowi Lancasterowi (Henryk IV), poddał się mu, porzucając sprawę Ryszarda.
