Dydona
 
Encyklopedia PWN
Dydona, Dido, Elissa,
mit. rzym. legendarna królewna fenicka, założycielka Kartaginy;
prześladowana przez brata, Pigmaliona, mordercę jej męża, uszła z kraju do Afryki Północnej; podarowano jej tyle ziemi, ile zdoła objąć skóra wołu; pokroiwszy ją na wąskie paski wyznaczyła teren, na którym stanęła warownia Byrsa [gr., ‘skóra wołu’] — zawiązek Kartaginy; nie odwzajemniona miłość Dydony do Eneasza, którego gościła u siebie, i jej tragiczna śmierć są tematem IV księgi Eneidy Wergiliusza. W czasach nowoż. dzieje Dydony stanowiły inspirację dla poetów (m.in. H. Sachs), dramaturgów (m.in. E. Jodelle, A. Hardy, G. de Scudéry, P. Metastasio), malarzy (m.in. A. Mantegna, G. Reni, P.P. Rubens) i muzyków (P.F. Cavalli, A. Scarlatti).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia