Centralne Towarzystwo Rolnicze
 
Encyklopedia PWN
Centralne Towarzystwo Rolnicze (CTR),
organizacja rolnicza, utworzona 1906 w Warszawie, skupiająca regionalne towarzystwa rolno-handlowe w Królestwie Polskim, od 1918 w centralnych i wschodnich województwach Polski;
1899–1906 powstawały regionalne towarzystwa rolnicze, które uzyskały status gubernialnych towarzystw rolniczych z oddziałami handlowymi — syndykatami; CTR składało się z wielu wydziałów (rolny, hodowlany, mleczarski, leśny, rybacki, społeczno-ekonomiczny, doświadczalno-naukowy, w tym Wydział Kółek Rolniczych); oficjalnym organem była „Gazeta Rolnicza”, od 1908 także „Przewodnik Kółek i Spółek Rolniczych”; po 1918 CTR poza 5 województwami centralnymi objęło działalnością także 4 województwa wschodnie; oficjalnym organem była „Gazeta Gospodarska”; CTR związane było politycznie z ruchem narodowodemokr., o dominujących wpływach ziemiaństwa; czołowi działacze: S. Chełchowski, S. Czetwertyński, W. Grabski, M. Kiniorski; 1929 wraz z Centralnym Związkiem Kółek Rolniczych weszło w skład Centralnego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia