Centrala Zjednoczenia Klasowych Związków Zawodowych w Rzeczypospolitej Polskiej
 
Encyklopedia PWN
Centrala Zjednoczenia Klasowych Związków Zawodowych w Rzeczypospolitej Polskiej (CZKZZ), do 1929 pod nazwą Centralne Zrzeszenie Klasowych Związków Zawodowych w Polsce,
prorządowa centrala związkowa, z siedzibą w Warszawie;
utworzona 1928 w wyniku rozłamu w Związku Stowarzyszeń Zawodowych dokonanego przez zwolenników PPS–dawnej Frakcji Rewolucyjnej; powoływała się na tradycje socjalist.; dążyła do rozbicia związków zrzeszonych w ZSZ; 1931 część członków, z J. Moraczewskim na czele, przeszła do Związku Związków Zawodowych; 1930 skupiała 23 związki i ok. 68 tys. czł., 1935 — 21 związków i ok. 35 tys. czł.; działała do 1939; organy prasowe: „Młot i Pług” i „Hasło”; prezesi: W. Preis i R. Jaworowski, sekr. generalni: Z. Dardecki, A. Szczypiorski, S. Gliszczyńska.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia