Celaya Gabriel
 
Encyklopedia PWN
Celaya
[selạja]
Gabriel, właśc. Rafael Múgica, ur. 18 III 1911, Hernani (prow. Guipúzcoa), zm. 18 IV 1991, Madryt,
poeta hiszp., pochodzenia baskijskiego;
pod wpływem poznanych w Residencia de Estudiantes (gdzie mieszkał 1927–37) autorów pokolenia 1927 porzucił karierę inżyniera dla poezji, debiutując t. Marea del silencio (1935); po wojnie domowej 1936–39 przybrał pseudonim G. Celaya, uosabiający dziś we współcz. literaturze hiszp. nurt poezji społ., traktowanej jako instrument przekształcania świata; niektóre utwory podpisywał również jako Juan de Leceta (m.in. t. Tranquilamente hablando 1947 i Las cosas como son 1949, o wydźwięku egzystencjalistycznym); gł. zbiory: Lo demás es silencio (1952), Cantos iberos (1955) i Itinerario poético (1975); motywy baskijskie występują w Rapsodia éuskara (1963) i Baladas y decires vascos (1965); tłum. pol. w antologii Z Hiszpanią w sercu (1978) oraz w „Literaturze na Świecie” 1983 nr 1.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia