Cattaneo
wł. myśliciel i działacz;
[kattanẹo]
Carlo, ur. 15 V 1801, Mediolan, zm. 25 II 1869, Castagnola k. Lugano,
Cattaneo Carlo
Encyklopedia PWN
republikanin o orientacji liberalnej; 1848 uczestnik powstania antyaustr. w Mediolanie; zajmował się (gł. w artykułach, rozprawach, memoriałach) problematyką ekon., polit., filoz., także geografią, lingwistyką; centralne miejsce w poglądach C. zajmowała idea nieskończonego postępu ludzkości, nie przebiegającego jednak linearnie i czasowo powstrzymywanego; jest uważany za pierwszego głosiciela pozytywizmu we Włoszech, mimo że nie odwoływał się ani do A. Comte’a, ani do H. Spencera; zwolennik federalizmu; 1848 głosił ideę stanów zjednoczonych Europy; był rzecznikiem idei zjednoczenia Włoch jako państwa federalnego, przeciwnikiem unitarnej koncepcji C. Cavoura; jako zwolennik liberalizmu gospodarczego popierał tworzenie szerokich unii celnych; głosił nietykalność własności nabytej zgodnie z prawem.
