Brisbane
m. w Australii, nad rz. Brisbane, w pobliżu jej ujścia do Oceanu Spokojnego.
[brı̣zbən] 
,
, Brisbane
Encyklopedia PWN
Założone 1824 jako bryt. kolonia karna przez gubernatora Nowej Południowej Walii, Th. Brisbane; miasto od 1834, otwarte dla wolnego osadnictwa od 1842, po zlikwidowaniu kolonii karnej; od poł. XIX w. ważny port wschodniego wybrzeża; od 1859 stol. kolonii, następnie stanu Queensland; podczas II wojny światowej baza amer. i 1942–44 gł. kwatera dow. sił alianckich na południowo-zachodnim Pacyfiku, gen. D. MacArthura. Przemysł elektromaszynowy, spoż. (cukrowniczy, przetwórstwo owoców i mięsa), rafineryjny (rurociągi ze złóż Moonie i Roma), włók., drzewny, papierniczy, chem.; węzeł komunik.; roczne przeładunki portu ponad 14 mln t; międzynar. port lotn.; ośr. turyst.; 2 uniw. (stanowy, zał. 1910; Griffith, od 1971); muzeum stanowe (1871), galeria sztuki, biblioteka stanowa; 7 mostów oraz promy kol. łączą dzielnice południowe (gł. przem.) z city; liczne parki i ogrody (m.in. bot. z herbarium); 2 katedry (anglikańska i rzymskokatol.); nowy gmach parlamentu; w Brisbane odbyła się Świat. Wystawa 1988.
