Breitkopf und Härtel
niem. wydawnictwo muz., działające od 1719;
[brạitkopf unt h.],
Breitkopf und Härtel
Encyklopedia PWN
zał. przez B.Ch. Breitkopfa, od 1795 w spółce z G.H. Härtlem; od 1952 nazwa centralnej oficyny lipskiej Breitkopf und Härtel Musikverlag; publikuje utwory muz. (zabytki muz., dzieła klasyków; 1875–1914 wiele utworów F. Chopina), prace nauk. z teorii muzyki, monografie, podręczniki, katalogi tematyczne dzieł kompozytorów (np. W.A. Mozarta — katalog L. von Köchla, J.S. Bacha — katalog W. Schmiedera); w XVIII i XIX w. drukowało także dla obcych nakładców, m.in. pol. (gł. M. Grölla), również dzieła pol. autorów; działem słow. 1833–42 kierował Jan Nepomucen Bobrowicz.
