Breenbergh
holenderski malarz, rysownik i rytownik;
[br
̣:nberch]
Bartholomeus, ur. przed 13 XI 1598 (data chrztu), Deventer, zm. przed 5 X 1657 (data pogrzebu), Amsterdam,
̣:nberch] Breenbergh Bartholomeus
Encyklopedia PWN
obok C. van Poelenburgha był inicjatorem italianizującego kierunku w holenderskim malarstwie pejzażowym XVII i XVIII w. Kształcił się prawdopodobnie w Amsterdamie, być może w kręgu P. Lastmana i braci Pynasów; 1619 wyjechał do Rzymu, do Holandii wrócił zapewne 1630, najpóźniej 1633 zamieszkał w Amsterdamie. Podczas pobytu we Włoszech wykonywał gł. rysunki z widokami ruin oraz zabytków Rzymu i okolic, które stały się dla niego znakomitym materiałem wykorzystywanym w okresie amsterdamskim. Początkowo tworzył niewielkie pejzaże ze sztafażem figuralnym, ulegając wpływowi m.in. P. Brilla, C. van Poelenburgha i F. Napoletano (Eleazar i Rebeka, Chrystus i Samarytanka, oba 1625 — kolekcja Thyssen, Madryt). Po powrocie do Holandii w dziełach B. zaczęła przeważać tematyka rel. (Krajobraz z Chrystusem i uczniami w Emaus 1632, Muzeum Nar., Warszawa), mitol. i oparta na motywach lit., formaty stały się większe, a postacie odgrywały coraz ważniejszą rolę; ukoronowaniem tego okresu były wielopostaciowe obrazy hist. z rozbudowanymi elementami arch. (Męczeństwo św. Wawrzyńca 1647 — Frankfurt n. Menem).
