Bólyai János
 
Encyklopedia PWN
Bólyai
[bọjoi]
János, ur. 15 XII 1802, Koloszwar (ob. Kluż-Napoka, Rumunia), zm. 27 I 1860, Marosvásárhely (ob. Târgu Mureş, tamże),
węgierski matematyk, z wykształcenia oficer saperów;
odkrył (niezależnie od N. Łobaczewskiego) geometrię nieeuklidesową — jej podstawy przedstawił w rozprawie Appendix scientiam spatii absolute veram exhibens [‘dodatek, w którym przedstawiona jest absolutnie prawdziwa nauka o przestrzeni’] (1832), będącej dodatkiem do podręcznika matematyki pióra jego ojca, Farkasa; odkrycie to nie znalazło uznania u współczesnych, co stało się przyczyną depresji psychicznej B.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia