Bodh Gaja, hindi Bodh Gayā, ang. Buddh Gaya,
m. w środkowowschodnich Indiach, w stanie Bihar, na Niz. Gangesu, 10 km na południe od Gaja.
Bodh Gaja
Encyklopedia PWN
— 40 tys. mieszk. (2008). Ośrodek buddyzmu i miejsce pielgrzymkowe o świat. znaczeniu; gł. miejscem kultu jest rosnące tutaj święte drzewo, uważane za potomka oryginalnego drzewa Bo, pod którym Budda medytował i dostąpił oświecenia (bodhi); uniwersytet (zał. 1962). Liczne świątynie i klasztory buddyjskie wzniesione przez buddystów z Tybetu, Japonii, Laosu, Birmy, Wietnamu; m.in. słynna Mahabodhi, będąca najstarszą zachowaną świątynią wieżową, wzniesioną na planie prostokąta (w obecnym kształcie z V lub VI w.), jest otoczona rzeźbionym, kamiennym ogrodzeniem (I w. p.n.e.); zastąpiła kapliczkę wybudowaną w II w. p.n.e. przez ces. Aśokę wokół drzewa Bo; wewnątrz znajduje się ogromny, pozłacany posąg Buddy.
Ilustracje
Bodh Gaja, wielka statua Buddy, 1989, stan Bihar (Indie)fot. P. Tomaszewski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Bodh Gaja, odciski stóp Buddy na terenie świątyni Mahabodhi, miejsce gdzie Budda doznał oświecenia (Indie) fot. P. Tomaszewski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
