Bodh Gaja

Bodh Gaja, hindi Bodh Gayā, ang. Buddh Gaya,

m. w środkowowschodnich Indiach, w stanie Bihar, na Niz. Gangesu, 10 km na południe od Gaja.

— 40 tys. mieszk. (2008). Ośrodek buddyzmu i miejsce pielgrzymkowe o świat. znaczeniu; gł. miejscem kultu jest rosnące tutaj święte drzewo, uważane za potomka oryginalnego drzewa Bo, pod którym Budda medytował i dostąpił oświecenia (bodhi); uniwersytet (zał. 1962). Liczne świątynie i klasztory buddyjskie wzniesione przez buddystów z Tybetu, Japonii, Laosu, Birmy, Wietnamu; m.in. słynna Mahabodhi, będąca najstarszą zachowaną świątynią wieżową, wzniesioną na planie prostokąta (w obecnym kształcie z V lub VI w.), jest otoczona rzeźbionym, kamiennym ogrodzeniem (I w. p.n.e.); zastąpiła kapliczkę wybudowaną w II w. p.n.e. przez ces. Aśokę wokół drzewa Bo; wewnątrz znajduje się ogromny, pozłacany posąg Buddy.

Bodh Gaja, wielka statua Buddy, 1989, stan Bihar (Indie)

Bodh Gaja, odciski stóp Buddy na terenie świątyni Mahabodhi, miejsce gdzie Budda doznał oświecenia (Indie)