bodhi
 
Encyklopedia PWN
bodhi
[sanskr., ‘przebudzenie’, ‘oświecenie’],
w buddyzmie stan najwyższego poznania;
dzięki osiągnięciu b. książę Siddhartha Gautama stał się Buddą, wszechwiedzącą, doskonałą istotą, raz na zawsze uwolnioną z kręgu ponownych narodzin (sansara); oświecenie było następstwem długotrwałego doskonalenia duchowego i uprawiania stosownych praktyk w poprzednich żywotach.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Bodh Gaja, odciski stóp Buddy na terenie świątyni Mahabodhi, miejsce gdzie Budda doznał oświecenia (Indie) fot. P. Tomaszewski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia