Bernardyn ze Sieny, właśc. Bernardino Albizzeschi, święty, ur. 8 IX 1380, Massa Marittima k. Sieny, zm. 20 V 1444, L’Aquila,
wł. franciszkanin, kaznodzieja lud. i kapłan; 1450 kanonizowany;
Bernardyn ze Sieny
Encyklopedia PWN
kanonizowany 1450; 1400 wstąpił do konwentu św. Franciszka w Sienie, następnie przeszedł do eremu obserwantów w Colombaio; 1404 otrzymał święcenia kapłańskie i stanął na czele reformy zakonnej (powstawały wtedy liczne klasztory w okolicach dużych miast); 1428–42 generalny wikariusz franciszkanów obserwantów (w Polsce bernardyni, zw. tak od jego imienia); rzecznik tezy o słuszności władzy polit. papieża i Kościoła; jego pisma ascetyczne wydano 1591 w Wenecji i 1685 w Paryżu.
