bernardyni

bernardyni, Zakon Braci Mniejszych Bernardynów, bracia mniejsi, łac. Ordo Fratres Minores Regularis Observantiae (OFMObs),

zakon katol., odłam franciszkanów o ściślejszej regule (obserwanci, reformaci), zw. popularnie brązowymi franciszkanami (w odróżnieniu od czarnych, czyli konwentualnych);

nazwa używana gł. w Polsce (również na Węgrzech); w Polsce pierwszy klasztor obserwancki pod wezwaniem św. Bernardyna ze Sieny (stąd nazwa) powstał 1453 w Krakowie na Stradomiu; założył go uczeń św. Bernardyna, św. Jan Kapistran (zaproszony do Krakowa przez Kazimierza IV Jagiellończyka); 1598–1605 wyłoniła się grupa zakonników ściślejszej obserwancji zakonnej, zw. reformatami, którzy 1606 zał. pierwszy klasztor w Pińczowie, opierając się na regule św. Franciszka; bernardyni prowadzą działalność kaznodziejską, rekolekcyjną, poświęcają się duszpasterstwu parafialnemu; gałąź żeńska — bernardynki.

Tylman z Gameren, kościół Bernardynów w Warszawie