Beocja
 
Encyklopedia PWN
Beocja, Wiotịa, Boiōtía,
kraina historyczna w środkowej Grecji, między Zat. Koryncką (M. Jońskie) a Zat. Eubejską (M. Egejskie);
pow. 3 tys. km2, 118 tys. mieszk. (2011); ośrodek administracyjny Lewadia; w środkowej części nizina (na miejscu osuszonego jez. Kopais) otoczona górami (Parnas, 2457 m); uprawa pszenicy, winorośli, oliwek, tytoniu; przemysł spoż., włók.; turystyka. Historia. W II tysiącl. p.n.e. zasiedlona przez eolskich Beotów, XVI–XII w. p.n.e. — w kręgu kultury mykeńskiej; gł. m. Teby, które przewodnicząc Związkowi Beockiemu na krótko narzuciły hegemonię całej Grecji; ojczyzna Hezjoda, Korynny, Pindara i Plutarcha.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia