Banco Central de Reserva del Perú
 
Encyklopedia PWN
Banco Central de Reserva del Perú
[bạnko sentrạl de resẹrwa del perụ],
centralny bank Peru, założony 1922 pod nazwą Banco de la Reserva del Perú, z siedzibą w Limie;
kapitał założycielski pochodził w całości z prywatnych środków; Banco Central de Reserva del Perú był 3-krotnie reorganizowany: 1931 wg zaleceń Komisji E.W. Kemmerera (denominacja pieniądza, częściowy udział państwa jako właściciela); 1941 państwo głównym akcjonariuszem, wprowadzenie reprezentantów zagranicznych banków do zarządu; 1962 upaństwowienie banku; zajmuje się emisją pieniądza, wspiera banki komercyjne i przemysłowe w ich działalności kredytowej na rzecz rozwoju gospodarczego, kredytuje rządowe przedsięwzięcia, emituje bony skarbowe, prowadzi politykę pieniężną posługując się operacjami otwartego rynku.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia