Bamileke,
grupa ludów zamieszkujących południowo-zachodni Kamerun; ok. 2 mln (lata 90. XX w.);
Bamileke
Encyklopedia PWN
język z grupy benue-kongo rodziny kongo-kordofańskiej; B. zachowali wierzenia tradycyjne, głównie kult przodków (czaszki przodków są przechowywane przez najstarszego członka rodu, który składa im ofiary), część wyznaje islam, nieliczni są chrześcijanami; na obecnie zajmowane tereny przybyli z północy w XVII w. pod naporem Fulanów; od XVIII do XX w. trwał proces tworzenia państwowości B., która przybrała formę federacji plemion, przerwany przez kolonizację; są społeczeństwem patrylinearnym, ale wysoka jest pozycja kobiet i związków matrylinearnych, praktykują wielożeństwo (poligynię); podstawą utrzymania jest uprawa roślin, w niewielkim stopniu uzupełniona hodowlą (krowy i owce przeznaczone głównie na dary); współcześnie wielu B. migruje do miast, należą do elity ekonomicznej Kamerunu; mają dawne tradycje rzemiosła (garncarstwo, plecionkarstwo) oraz sztuki (rzeźba w kości słoniowej, rogu oraz drewnie — figurki przodków, maski, stołki wodzowskie); typowe dla architektury B. są rzeźbione filary, futryny i progi domów zamieszkanych przez wodzów.
