Antiochia, Antakya, tur. Hatay,
m. w południowo-wschodniej Turcji, nad rz. Asi (staroż. Orontes), w pobliżu granicy z Syrią.
Antiochia
Encyklopedia PWN
Ośrodek adm. ilu Hatay. — 204 tys. mieszk. (2008). Starożytna Antiochia zał. 300 p.n.e., stol. państwa Seleucydów; od 64 p.n.e. stol. rzym. prow. Syrii, jedno z najświetniejszych miast imperium, jeden z pierwszych ośr. chrześcijaństwa (szkoła antiocheńska, IV i V w., siedziba patriarchatu); 540 zniszczona przez Persów. Przemysł chem., spoż., włók., rzemiosło skórz., ośrodek handlowy regionu uprawy cytrusów; węzeł drogowy; muzeum archeol.; most rzym., cytadela bizant., fragmenty murów miejskich; kościół skalny; meczet (XIX w.). W pobliżu A. złoża rudy żelaza.
