Antiochia
 
Encyklopedia PWN
Antiochia, Antiócheia,
nazwa kilku miast założonych przez władców hellenistycznych z dynastii Seleucydów (312–64 r. p.n.e.).
Najważniejszymi z nich były: Antiochia nad Orontesem (obecnie Antiochia), stolica państwa Seleukidów; Antiochia Pizydyjska (obecnie ruiny ok. 50 km na południowy zachód od Akşehir w Turcji), założona w II w. p.n.e. przez Seleukosa I Nikatora; osiedlili się w niej głównie mieszkańcy Magnezji nad Meandrem; 35–25 r. p.n.e. była stolicą południowej Galacji w państwie Amyntasa, po 6 r. p.n.e. stała się kolonią rzymską nazwaną Antiochią Cezarea (Colonia Caesarea Antiocheia); Antiochia w Mygdonii, w północno-wschodniej Mezopotamii (zwana również Nisibis); w okresie cesarstwa jedna z ważniejszych fortec na wschodniej granicy imperium rzymskiego; Antiochia Morgiana (Margiana) nad rzeką Margus, w zachodniej Baktrii (od 1937 Merw nad rzeką Murgab w Turkmenistanie, ob. Mary), założona w III w. p.n.e.; ważny punkt na Jedwabnym Szlaku wiodącym z Seleucji nad Tygrysem do Chin oraz Indii; Antiochia Frygijska nad rzeką Meander (obecnie rzeka Menderes w Turcji), w Karii.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Antiochia nad Orontesem, obecnie Antakya (Turcja)fot. P. Tomaszewski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia