Antarktyda. Warunki naturalne. Klimat
 
Encyklopedia PWN
Antarktyda. Warunki naturalne. Klimat.
Antarktyda w całości leży w strefie klimatów okołobiegunowych; występują klimaty podbiegunowe z cechami morskimi (w najcieplejszym miesiącu temperatura ponad 0°C), które obejmują jedynie północną część Półwyspu Antarktycznego i sąsiednie wyspy, oraz dominujące na kontynencie klimaty biegunowe (w najcieplejszym miesiącu temperatura poniżej 0°C) — morski w pasie przybrzeżnym i kontynentalny wewnątrz Antarktydy; wokół bieguna geograficznego jedyny w swoim rodzaju na Ziemi klimat biegunowy o bardzo silnych i wybitnych cechach kontynentalnychz wyjątkowo niską temperaturą, znikomą wilgotnością powietrza i bardzo skąpymi opadami; średnia temperatura w styczniu wynosi od –1°C na krańcach Półwyspu Antarktycznego do –33°C na stacji Wostok; w lipcu odpowiednio –7°C do –72°C; VIII 1960 na biegunie geograficznym (stacja Amundsen–Scott) zanotowano –88,3°C, podczas gdy na wybrzeżach było cieplej o 24–54°C; na biegunie geograficznym zarejestrowano 1965 najniższą temperaturę na Ziemi –94,5°C, najwyższą na kontynencie +11,6°C zanotowano przed 1958 na stacji Oazis. W strefie brzeżnej częste i niezwykle silne wiatry znad kontynentu (rocznie 200–300 dni z prędkością ponad 10 m/s, w porywach nawet 60–90 m/s), a w środkowej wiatry o prędkości 4–6 m/s; częste zamiecie śnieżne; opady (50–500 mm) występują niemal wyłącznie w postaci stałej; deszcz zdarza się niezwykle rzadko i jedynie na wybrzeżach.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia