Aiguillon
polityk francuski;
[eguiją̣]
Emmanuel Armand de Vignerot du Plessis, de Richelieu, książę d’, ur. 31 VII 1720, Paryż, zm. 1 VIII 1788, tamże,
Aiguillon Emmanuel Armand
Encyklopedia PWN
1753–66 gubernator Bretanii i głównodowodzący wojsk król.; rządząc despotycznie i samowolnie popadł w konflikt z parlamentem w Rennes oraz jego prokuratorem generalnym, za co został odwołany; popierany przez hrabinę J. du Barry zwalczał É. Choiseula, po jego upadku od 1771 minister spraw zagranicznych: pomógł Gustawowi III w objęciu tronu szwedzkiego (1772), ale nie był w stanie zahamować spadku wpływów Francji w środkowej i północnej Europie; w triumwiracie z kanclerzem R. de Maupeou i kontrolerem generalnym J.M. Terrayem próbował złamać polit. pozycję parlamentów; po wstąpieniu Ludwika XVI na tron 1774 odwołany i skazany na wygnanie.
