Abbas Mahmud
 
Encyklopedia PWN
Abbas Mahmud, Maḥmūd ‘Abbās, pseud. Abu Mazin, ur. 26 III 1935, Safed,
polityk palestyński;
po powstaniu państwa izraelskiego 1948 wyemigrował z rodziną do Syrii; studiował w Syrii, Egipcie i ZSRR prawo oraz orientalistykę; współzałożyciel (1957) i działacz organizacji Al- Fatah; uważany za jednego z gł. architektów porozumień izraelsko-palestyńskich z Oslo (1993); III–X 2003 pierwszy premier Autonomii Palestyńskiej; w następstwie konfliktu ze skrajnymi ugrupowaniami palestyńskimi (m.in. Hamas) podał się do dymisji — okres ten charakteryzował się konfliktem o kompetencje pomiędzy Abbasem a J. Arafatem; od 11 XI 2004 (po śmierci Arafata) przewodniczący Organizacji Wyzwolenia Palestyny; od 15 I 2005 prezydent Autonomii Palestyńskiej (wygrał w wyborach jako kandydat Al-Fatahu); polityk głoszący konieczność pokoju z Izraelem, uznawany za bardziej ugodowego i pragmatycznego niż jego poprzednik, otwartego na dialog z Izraelem i państwami zachodnimi.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia