Czad. Warunki naturalne

Czad. Warunki naturalne.

Większa część kraju leży w Kotlinie Czadu; na północy (w obrębie Sahary) wznosi się masyw wulk. Tibesti (Emi Kussi, 3415 m); na wschodzie wyżyny: Erdi, Ennedi i Wadaj. W północnej części klimat zwrotnikowy kontynent. skrajnie suchy, w południowej — podrównikowy suchy, stopniowo przechodzący ku wilgotnemu; średnia temp. w styczniu 21–24°C, w okresie od kwietnia do czerwca 30–34°C (na północy latem temperatura maks. może sięgać 50°C); średnia roczna suma opadów od 20–30 mm na północy, 200–300 mm w części środkowej (maksimum w lipcu i sierpniu) do 1000–1300 mm na południu (pora deszczowa od maja do października); na południu w porze deszczowej częste burze. Sieć rzeczna tylko w południowej części; rz. Szari (z dopływem Logone) płynie do jeziora Czad; na północy suche doliny (wadi). W północnej części (do 15°N) pustynie o b. skąpej roślinności trawiastej i krzewinkowej lub zupełnie jej pozbawione; w masywie Tibesti nieco obfitsza roślinność z udziałem gat. śródziemnomor. (m.in. drzewiaste wrzośce Erica arborea); na południu panują typowe sawanny z akacjami i baobabami, ku północy coraz bardziej suche i skąpe. Parki nar.: Zakouma, Sinianka Minia, Manda, rezerwat przyrody — Wadi Rimé. W 1990 wyznaczono rezerwat biosfery o pow. 1950 km² obejmujący jez. Fitri i sąsiednie tereny bagienne; obszary polowań i karczunku obejmują 80 tys. km². Pod ochroną prawną znajduje się ok. 9% pow. kraju.

Bork, oaza Faya-Largeau (Czad)