Zan Tomasz
 
Encyklopedia PWN
Zan Tomasz, ur. 21 XII 1796, Miasota (Mińszczyzna), zm. 19 VII 1855, Kochaczyn k. Orszy,
poeta;
współzał. Towarzystwa Filomatów (1819), zał. (1820) i przywódca Promienistych, 1810–23 prezydent Zgromadzenia Filaretów, czł. Tow. Szubrawców, wolnomularz; przyjaciel A. Mickiewicza; w głośnym procesie młodzieży wil. skazany 1824 na rok twierdzy i dożywotnie zesłanie, zajmował się m.in. badaniem bogactw miner. na Uralu; po uwolnieniu był 1837–41 bibliotekarzem w Inst. Górniczym w Petersburgu, następnie wrócił na Litwę; triolety, ballady, elegie, wiersze satyr. i opowieści humorystyczne w duchu twórczości L. Sterne’a; Triolety i wiersze miłosne (1822); Dziennik z lat 1824–1832 (1929).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia