Wolf Hugo

Wolf Hugo , ur. 13 III 1860, Windischgraz (pd. Styria, ob. Slovenj Gradec, Słowenia), zm. 22 II 1903, Wiedeń,

kompozytor austriacki.

Jeden z najwybitniejszych twórców pieśni neoromant.; kontynuator zapoczątkowanej przez F. Schuberta i R. Schumanna tradycji austr.-niem. pieśni romant.; zwolennik muzyki R. Wagnera, którą omawiał w artykułach pisanych 1884–87 do tyg. „Wiener Salonblatt”; rozwinął typ pieśni deklamacyjnej (z muzyką podporządkowaną poezji), wprowadził do niej nowe elementy: ironię i groteskę, rozbudował partię fortepianu, m.in. przez stosowanie pracy motywicznej, i usamodzielnił ją, pozbawiając funkcji stereotypowego akompaniamentu; skomponował ok. 300 pieśni, zgrupowanych przeważnie w cykle, m.in. 53 Gedichte von Möricke 1888, 20 Gedichte von Eichendorff 1889, 51 Gedichte von Goethe 1890, Spanisches Liederbuch 1891, Italienisches Liederbuch 1892–96; także utwory orkiestrowe (Włoska serenada 1892), kamer., chóralne (Morgenhymnus 1897), opery (Der Corregidor 1896, Manuel Vargas 1897, nie dokończona).