warmińskie dominium, księstwo warmińskie,
władztwo terytorialne biskupów i kapituły warmińskiej XIII–XVIII w., obejmujące Warmię;
warmińskie dominium
Encyklopedia PWN
ustanowione przez papieża 1243, ostatecznie określone granicami 1375; dzieliło się na domenę biskupów (ok. 2/3 terytorium, ze stol. początkowo w Braniewie, od 1341 w Ornecie, od ok. 1350 w Lidzbarku Warmińskim) oraz część kapituły katedralnej (ok. 1/3 obszaru, stol. we Fromborku). Biskupi i kapituła sprawowali na swoich terytoriach władzę świecką i duchowną; formalnie niezależne, w rzeczywistości dominium warmińskie było politycznie uzależnione od Krzyżaków; 1466 weszło w skład Rzeczypospolitej i tradycyjnie uznawano je za część Prus Król.; zachowało znaczną samodzielność, mimo że od 1512 o nominacji biskupa warmińskiego (który był od pocz. XVI w. prezesem Sejmiku Generalnego Prus.) decydował król pol.; początkowo stany dominium warmińskiego uczestniczyły w sejmiku Prus Król., od 1. poł. XVI w. zbierały się na własnym sejmiku warmińskim; 1772 dominium warmińskie znalazło się w pruskim zaborze i przestało istnieć.
